Sen, yalnizliga inat bütün bir geceyi, sevgilinin düsüyle geçirebilir misin? Gelmeyecegini bile bile, sanki her an kapidan girecekmis gibi gözünü kirpmadan sabaha kadar bekleyebilir misin? Bugüne kadar ne yasadiysan yasadin. Bunlarin hepsinden siyrilip, özünü asla yitirmeden yeni bir kimlikle baska dünyalar kurup yeni hayatini mutlu kilmak için ugrasabilir misin? Yagmurun altinda aklinda sevgilin, dudaginda onu anlatan bir sarkiyla mirildanarak saatlerce yürüyebilir misin? Oysa herkes kaçmaktadir yagmurdan. Seni islatanin aslinda yagmur degil ask oldugunu anlayabilir misin? Yüregini cesurca açip, bazen aglamayi, bazen ümitsizce beklemeyi, bazen öfkelenmeyi ve herkesin huzurlu olarak niteledigi sakin, beklentisiz, sürprizlere kapali hayatini terk etmeyi göze alabilir misin? Nefes almani zorlastiran, yüreginin yerinden firlayacak gibi çarpmasina neden olan, hos ama zaman zaman da sikinti verici o heyecani, saklamaya ya da azaltmaya çalismadan her zaman tasiyabilir misin? Özlemin, küçücük bir kordan, kentleri yakacak kocaman bir yangina dönüsmesine izin verebilir misin? Elde ettigin her sey senin olsun. Sen yarin için hayal kurabilir misin? Arzuladigin sevgiliye kavusmanin hayalini kurmaya cesaret edebilir misin? Bunu yaparken bazilarinin sana "aptal" deme riskini göze alabilir misin? Hiçbir sey düsünmeden, sadece o ani yasayip yüregini, beynini, bedenini coskunun ve hazzin kucagina teslim edebilir misin? Nerede oldugunu, kim oldugunu, kimlerle oldugunu unutup, siyrilip kaygilardan dans edebilir misin saatlerce? Hem kendini hem sevgilini hatalariyla, degistirmeden kabul edebilir misin? Her güne yeni bir isim verip baska baska anlamlar katabilir misin? Hiç kimsenin görmedigi güzellikleri fark edebilir misin? Ruhuna ihanet etmeden, sadece yüreginin sesini dinleyerek ve yüregin sana "o" dedikçe onun izinden gidebilir misin? Söyle, sen gerçekten bana asik olabilir misin ..?